Piotr Augustyniak jest profesorem filozofii, byłym dominikaninem oraz autorem szeregu ciekawych książek. Jedną z nich jest „Jezus-Niechrystus”, którą właśnie skończyłem czytać. Recenzja na pewno wkrótce, gdyż pozycja ta wywarła na mnie piorunujące wrażenie. Tymczasem na zachętę – cytat o tym, czym tak naprawdę jest duchowość.

Życie duchowe nie oznacza wcale tego samego co życie religijne. I wcale nie musi polegać na wyznawaniu takiej lub innej wiary. Określenie „duchowe” odnosi się do ducha, czyli wewnętrznej przestrzeni – a wewnętrzna przestrzeń to przede wszystkim dystans, jaki gwarantuje myślenie i twórcza wyobraźnia; to wolność niepodlegania instynktom, namiętnościom, odruchowym reakcjom czy uprzedzeniom. Duchowość to (mówiąc językiem potocznym) zdolność nienakręcania się. Krytyczne spojrzenie nie tylko na świat, ale i na siebie. Umiejętność i potrzeba stawiania sobie pytań i wyzwań tyleż istotnych, co bezproduktywnych. Samodzielne podążanie za tym, co zwie się (może nazbyt górnolotnie) tajemnicą życia.